opanować myśli

См. также в других словарях:

• zebrać [pozbierać] myśli — {{/stl 13}}{{stl 7}} skupić się, skoncentrować się, wrócić do równowagi emocjonalnej, opanować chaos myśli : {{/stl 7}}{{stl 10}}Spróbował zebrać myśli, ale był zbyt wstrząśnięty widzianymi zdarzeniami. Pozbierał myśli i podjął decyzję. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• myśl — ż V, DCMs. myślli; lm MD. myślli 1. «czynność, funkcja, praca umysłu, zdolność myślenia; proces poznawczy, myślenie; władza psychiczna poznawcza, rozum, umysł; świadomość, pamięć» Bieg, tok, nurt myśli. Zaprzątać czymś myśl. Coś nie może wyjść z… …   Słownik języka polskiego

• skupić — I dk VIa, skupićpię, skupićpisz, skup, skupićpił, skupićpiony skupiać ndk I, skupićam, skupićasz, skupićają, skupićaj, skupićał, skupićany 1. «zgromadzić, zebrać razem w jednym miejscu, w jednej grupie; umieścić coś ciasno, jedno przy drugim»… …   Słownik języka polskiego

• zebrać — dk IX, zbiorę, zbierzesz, zbierz, zebraćał, zebraćany zbierać ndk I, zebraćam, zebraćasz, zebraćają, zebraćaj, zebraćał, zebraćany 1. «biorąc, wydostając skądś po kolei, zgromadzić coś w jednym miejscu; skupić w swoim posiadaniu» Pszczoły… …   Słownik języka polskiego

• przyjść — 1. Przyjść do równowagi «odzyskać równowagę psychiczną; opanować się»: Budził się ociężale i powoli przychodził do równowagi ledwie poznając granice otaczających go przedmiotów i zawartość myśli w głowie. J. Iwaszkiewicz, Panny. 2. Przyjść na… …   Słownik frazeologiczny

• przychodzić — 1. Przyjść do równowagi «odzyskać równowagę psychiczną; opanować się»: Budził się ociężale i powoli przychodził do równowagi ledwie poznając granice otaczających go przedmiotów i zawartość myśli w głowie. J. Iwaszkiewicz, Panny. 2. Przyjść na… …   Słownik frazeologiczny

• najść — dk, najśćjdę, najśćjdziesz, najdź, naszedł, naszła, naszli, naszedłszy nachodzić ndk VIa, najśćdzę, najśćdzisz, najśćchodź, najśćdził 1. «pojawić się niespodzianie, odwiedzić kogoś wbrew jego życzeniu» Nachodzić kogoś w biurze, w mieszkaniu.… …   Słownik języka polskiego

• niepokój — m I, D. niepokójkoju; lm M. niepokójkoje, D. niepokójkojów (niepokójkoi) 1. «stan psychiczny charakteryzujący się silnym pobudzeniem, napięciem, trudnościami w skupieniu myśli i działaniu; brak spokoju, równowagi; obawa, lęk» Ciągły, gorączkowy,… …   Słownik języka polskiego

• pani — ż I, DCWMs. panini, B. paninią; lm D. pań 1. «kobieta» Starsza pani. Szykowna, wytworna pani. Była tu jakaś pani. 2. «forma grzecznościowa, używana przy zwracaniu się do kobiety lub w wypowiedziach o kobiecie, z którą się nie jest w stosunkach… …   Słownik języka polskiego

• przypuszczać — ndk I, przypuszczaćam, przypuszczaćasz, przypuszczaćają, przypuszczaćaj, przypuszczaćał, przypuszczaćany przypuścić dk VIa, przypuszczaćpuszczę, przypuszczaćpuścisz, przypuszczaćpuść, przypuszczaćcił, przypuszczaćpuszczony 1. «pozwalać komuś,… …   Słownik języka polskiego

• zapalić — dk VIa, zapalićlę, zapalićlisz, zapalićpal, zapalićlił, zapalićlony zapalać ndk I, zapalićam, zapalićasz, zapalićają, zapalićaj, zapalićał, zapalićany 1. «wzniecić ogień, sprawić, że coś się zajmie płomieniem, zacznie się palić, tlić» Zapalić gaz …   Słownik języka polskiego